Week 51
Dinsdag:
Om 14.30 heb ik een afspraak bij de logopediste een andere
als vorige week maar bevalt ook, al denk ik dat de communicatie nog iets beter
kan maar als dat alles is.
Ik heb deze keer wel hele leuke oefeningen gehad, huiswerk
goed laat me moeder het niet horen maar 1 van de eerste keren dat ik huiswerk
leuk vind!
Woensdag:
Programma boekje van de dag.
Bloeddrukmeter inleveren die kan dan uitgelezen worden.
Eindafspraak bij de neuroloog
Afspraak met dr kwok, je lacht je rot alleen om de naam maar
dat is de internist.
Ruim op tijd wil ik mijn bloeddrukmeter inleveren het nadeel
van de poli bij de vasculaire verpleging is dat niemand zich kan melden dus ook
niemand weet dat je er bent.
Na 10 minuten wachten
in een wachtkamer meld ik me wel bij een andere balie, die belt een
verpleegkundig en binnen 2 minuten kan ik mijn dagboek en bloeddrukmeter
inleveren.
Heeft u geslapen? Nee, is dat zo duidelijk.
Terwijl ik naar de afdeling neurologie loop denk is het nog
erger dan vanmorgen? Dus ik loop even een toilet in, daar is het secretariaat
blijkbaar zijn make-up aan het bijwerken want er staan 4 dames lippen te
stiften en ik stoor blijkbaar in een conversatie over een patiënt voor de 4x
niet is opkomen dagen. Vol verbazing trek ik de deur dicht en zie ik een hele
goede optie het invalide toilet. Terwijl ik de deur trekken hoor ik nog iemand
zeggen mevr.. die is alleen voor invalide. Jammer chick hij is nu bezet. Ik draai
me om en kijk in de spiegel. Ik zie er
uit als of ik overreden ben door de bus 196 vanmorgen, er zitten wallen onder
mijn ogen daar is Amsterdam jaloers op is. Ach man, het is niet te geloven! Nu
op weg naar de afdeling neurologie dat is 2 gangen verder, netjes melden bij de
balie. Ach kijk ze zitten de 4 musketiers met hun getuite lipjes je zou bijna
denken dat je bij plastische chirurgie ben beland. De gemiddelde leeftijd bij
neurologie is trouwens zeker 40 jaar jonger dan bij cardiologie dat betekend
ook dat het leesvoer voor de wachtkamer ook iets interessanter is. Na 10
minuutjes ben ik aan de beurt, de arts van dienst heb ik wel vaker ontmoet maar
was niet mijn arts in het ziekenhuis. Eigenlijk kan hij niets voor mijn doen,
medicijnen blijven innemen en voor controle naar de huisarts dat is nu ook je
aanspreekpunt. Oke, jullie testresultaten die hebben ook niets opgeleverd. Nee
helemaal niets. Dus 40 buisjes bloed voor nope, 45 minuten in een foetus
houding met een naald in je rug voor nope! Ja of de internist moet nog iets bij
u vinden maar die kans acht ik heel klein. Had u nog vragen? Nou eigenlijk niet
medisch gezien ik had er nog 1 en dat is autorijden?
Ja, dat lijkt me geen probleem maar daar gaat voorlopig de
revalidatie arts over mocht het niet mogelijk zijn er samen uit te komen kun je
contact opnemen.
Goed 10 minuten later sta ik buiten, zo gezond als een vis,
maar wel met een CVA. Dat noemen ze een gevalletje pech.
Na de neuroloog moet ik weer naar beneden 1 voordeel dan kan
ik nog net even een koffie scoren.
Dr kwok daar heb je
een heel beeld bij. Als een personage uit de donaldduck maar nee het is een leuk mens. Eigenlijk kan
zij eigenlijk ook niets voor me doen behalve me naar de röntgen sturen voor een
echo van mijn buik. Daar bekijken we u organen en mijn slagaders, ik verwacht
niets te vinden en mijn collega belt u in januari voor de uitslag.
Mijn de balie maken ze een afspraak voor de röntgen geweldig
de dag voor kerstmis!
2 opmerkingen:
Zo ik ben weer hlml bij geschreven. Geweldig dat je pcies zo schrijft zoals je praat. Enne ik vind t super van je dat je lekker doet waar jij je lekker bij voelt!! Veel succes met logopedie!
Het is zo leuk en fijn om te lezen wat je allemaal hebt meegemaakt. Hoef ik je volgende keer niet aan te staren als ik je zie ;-)
Een reactie posten