Anderhalve week wachten is best lang als je alles snel ,
snel wil.
In het ziekenhuis hadden ze gezegd dat het wel even kan
duren voordat je logopedie krijgt, een week of 2/3 duurt het zeker. Dus toen
vandaag was ik zeer verheugd dat ik een brief ontvangen had waarin mijn
aanmelding bevestigd wordt. Daarnaast is mijn verbazing groot als ik een
bijgevoegde brieft begin te lezen. In deze brief word mijn wettelijk
vertegenwoordiger op de hoogte gesteld van mijn aandoening en de mogelijke
hulpverlening hierbij kan gedacht worden aan:
- Hulp bij
de persoonlijke verzorging
- Huiselijke
hulp
- Een machtiging
voor financiƫle verantwoordingen
En nog meer onzin, na het lezen van de bovenstaande wilde ik
naar het onderstaande nummer bellen helaas, niet werkend in het weekend. Ik was
ziedend wie dachten ze wel dat ik was.
Na het me voorbereid
te hebben leek het me een goed idee om mijn verzekering eens te bellen, waarom
ze deze onzin gaan betalen? Ze bedankte me hartelijk voor de informatie en
zouden contact opnemen met de instelling, zelf ga ik ze ook maar eens bellen.
Ik moest dit zien als een vergissing en mevrouw bood haar
excuses aan.
Nog geen 24 uur na mijn telefoontje krijg ik een nieuwe
brief van het revalidatiecentrum dit maal uit Gouda heel fijn. Ik krijg zo snel
mogelijk een afspraak bij de disciplines die mijn behandeling mogelijk maken. Oke,
ik moest toch alleen naar logopedie?
Naar al de rare ontwikkelingen wil ik graag even een
gesprekje met mijn revalidatiearts in het ziekenhuis, dus bel haar
secretariaat.
Die vinden het niet noodzakelijk om een afspraak te maken
maar zullen het aan de arts doorgeven.
Ik ben verbaasd, ik ben de patiƫnt die een afspraak wil met
een arts die mijn revalidatie begeleid en dan is dit niet noodzakelijk voor het
secretariaat? Lijkt me duidelijk een gevalletje kaniewaarzijn?
Gelukkig belt de arts zelf nog terug voor een afspraak of
het morgen schikt, maar natuurlijk dan heb ik natuurlijk nog niets te doen? Maar
tussen alle afspraak door heb ik nog wel een gaatje in mijn schema.
15 minuten voordat ik een afspraak heb met de
revalidatiearts zit ik rustig in een wachtkamer op tijd want je gaat natuurlijk
niet te laat komen. In de wachtkamer worden dus ook gewoon oefeningen gedaan
met kinderen om testen te doen. Wat is er natuurlijk leuker als door een gang
rennen en dan verder glijden op je sokken. Je hoort het ik vermaak me
kostelijk vooral de mopperende moeders zijn een vermakelijke glimlach waard!
Mijn revalidatiearts is verbaasd u praat een heel stuk beter
als de laatste keer dat ik u gezien hebt.
‘Ja, de laatste keer dat ik u gezien heb was ik krokkie van
mijn onderzoeken en had ik nog weinig geoefend met logopedie.’
Ze is blijkbaar verbaasd, haar ogen staan wijd open en ze is
schuin op haar stoel gaan zitten.
Ik vertel dat ik het nogal raar vind dat ik niet alleen naar
logopedie moet maar eerst nog naar maatschappelijk werk, een psycholoog en vooral de rare brief
Ze verzekert me dat het allemaal normaal is, het is allemaal
uit voorzorg, de brief vind ze ook raar maar verwacht dat het echt een
vergissing is. Ik moet het maar allemaal volgen en als ze niets vinden dan hoef
ik er echt niet naartoe.
Na dat ik beloofd heb mij netjes in te zetten voor mijn
herstel ga ik terug naar huis.
1 opmerking:
Herkenbaar! Ik wou ook alleen maar 'logopedie' volgen, de rest wilde ik niet.
Een reactie posten